در امتداد این سالها، دولت برای تحریک بخشهای مختلف کشور، برنامههای متعددی ارا
ئه ??اده است. این برنامهها شامل توسعه اقتصادی، بهبو
د خ??مات بهداشت عمومی، ارتقای سطح و تقویت پایههای اجتماعی است. با این حال، نقدی پھٹنا بر این که برخی از این برنامهها ممک
ن ا??ت نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود دارد.
یک ن
مونه مهم از این نقد، توسعه اقتصادی است. دولت برای کاهش بیکاریتاب، ایجاد فرصتیهای شغلی و تقویت بازاریابی داخلی، طرحهایی ارا
ئه ??اده است. اما سوال ای
ن ا??ت که آیا این برنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه اجرا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی توسعه کشاورزی با رویکرد و افزایش صادرات محصولات агریایی تمرکز دارد. این برنامهها برای کاهش وابستگی به بازارهای بینالمللی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما برخی از فعالان agricultural در کشور که این برنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، مانند مشکلات آبگیری و تحدید منابع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز دارد تا آموزش عالی و متوسطه بهبود یابد. برای مثال، برنامههای پیشین برای افزایش دسترسی به یادگیری درونی و ارتقای کیفیت معلمان طراحی شدهاند. این برنامهها از نظر ما، تلاش قابل توجهی در directions است که اما هنوز برای رفع مشکلات اصلی در سیستم، مانند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد که برنامهای پیشبران دولت، هر چطور که باشند، نیاز به بازنویسی و بررسی دوباره دارند تا بتوانند به طور گستردهای واترت
یبازی به کشورهای مختلف کمک کند.